V/. Wij aanbidden U, O Christus, en loven U.
A/. Omdat gij door Uw heilig Kruis de wereld verlost hebt.

In de armen van Zijn Moeder hebben ze het levenloze lichaam van de Zoon gelegd. De Evangeliën zeggen niets over hetgeen zij toen voelde. Het is alsof de Evangelisten door deze stilte haar verdriet, haar gevoelens en haar herinneringen wensen te respecteren. Of dat zij zich eenvoudig niet in staat voelden dit uit te drukken.

Het is door de devotie van vele eeuwen dat het beeld van de “Pièta” bewaard is gebleven, dat zorgt voor de Christelijke herinnering aan het meest droevige beeld van de onuitsprekelijke liefdesband die opbloeide in Maria’s hart op de dag van de Aankondiging en rijpte terwijl ze wachtte op de geboorte van haar Goddelijke Zoon.

Die liefde werd geopenbaard in de stal van Betlehem en werd op de proef gesteld bij de Opdracht van de Heer in de tempel. Het groeide naarmate Maria alles wat gebeurde in haar hart bewaarde en overwoog (zie Lc. 2,51).
Nu moet deze intieme liefdesband veranderd worden in een eenheid die de grens tussen leven en dood overstijgt. En zo zal het zijn door de eeuwen heen: mensen staan stil bij het standbeeld van de Pièta, gemaakt door Michelangelo; zij knielen voor het beeld van de liefhebbende en droevige Moeder (Smetna Dobrodziejka) in de Kerk van de Franciscanen in Krakow, voor de Moeder van Zeven Smarten, Patrones van Slovenië, zij vereren Onze Lieve Vrouw van Smarten in talloze heiligdommen over de hele wereld.
En zo leren zij de moeilijke liefde  die niet vrij is van lijden, maar die zich vol vertrouwen overgeeft aan de zachtheid van God, voor Wie niets onmogelijk is (zie Lc. 1,37).

GEBED:

Salve, Regina, Mater misericordiae;
vita dulcedo et spes nostra, salve.
Ad te clamamus…..
….illos tuos misericordes oculos ad nos converte
et Jesum, benedictum fructum ventris tui,
nobis post hoc exilium ostende.

(Wees gegroet, Koningin, Moeder van Barmhartigheid;
ons leven, onze vreugde en onze hoop, wees gegroet.
Tot u roepen wij…..
….sla op ons uw barmhartige ogen,
en toon ons na deze ballingschap Jezus,
de gezegende vrucht van uw schoot.)

Smeek voor ons af de genade van geloof, hoop en liefde,
zodat wij, net als u,
zonder aarzelen onder het Kruis mogen staan
tot onze laatste ademtocht.
Aan Uw Zoon, Jezus, onze Redder,
met de Vader en de Heilige Geest,
zij alle eer en glorie voor eeuwig en eeuwig

A. Amen.

Allen: Onze Vader ...

Stabat Mater:
Laat mij met u medewenen,
mij met 's Heren leed verenen
tot het uur van mijnen dood.

 

naar Veertiende statie