V/. Wij
aanbidden U, O Christus, en loven U.
A/. Omdat Gij door Uw heilig Kruis de wereld verlost hebt.
"Doch ik
– een worm en geen mens; spot der schare, veracht door het volk" (Ps.
22,7).
Deze woorden van de Psalm komen in ons op als we Jezus voor de tweede keer op
de grond zien vallen onder het Kruis. Hier, in het stof der aarde ligt de
Veroordeelde. Verpletterd onder het gewicht van het Kruis. Zijn kracht vloeit
steeds meer uit Hem weg. Maar met grote inspanning staat Hij weer op en
vervolgt Zijn weg.
Wat zegt deze tweede val ons, zondaars? Meer nog dan de eerste, lijkt het ons
aan te manen weer op te staan, weer op te staan op onze kruisweg.
Cyprianus Norwid schreef: "niet met het Kruis van de Redder achter ons,
maar achter de Redder met ons eigen kruis." Een korte spreuk, maar één
die veel waarheid bevat. Het verklaart hoe het Christendom een godsdienst van
het Kruis is.
Het vertelt ons dat ieder mens op aarde Christus ontmoet die het Kruis draagt
en onder het gewicht ervan valt.
Op zijn beurt ontmoet Christus, op weg naar Calvarie, elke man en vrouw en,
vallend onder het gewicht van het kruis, houdt Hij niet op het goede nieuws te
verkondigen.
Gedurende tweeduizend jaar heeft het Evangelie van het Kruis de mensheid
aangesproken.
Gedurende deze twee millennia hebben vele mensen geleerd dat vallen niet het
einde van de weg betekent.
In de ontmoeting met de Redder hebben zij deze geruststellende woorden
gehoord: "Je hebt genoeg aan Mijn genade. Kracht wordt juist in zwakheid
volkomen" (2 Kor. 12,9).
Hierdoor getroost zijn ze weer opgestaan en brachten de wereld het woord van hoop
dat van het Kruis komt.
Nu we de drempel van het nieuwe millennium zijn overgegaan, zijn we geroepen
dieper door te dringen in de betekenis van dit treffen.
Onze generatie moet de komende eeuwen het goede nieuws doorgeven dat we door
Christus weer opgericht zijn.
GEBED
Heer Jezus
Christus,
U viel onder het gewicht van de menselijke zonde
en U stond weer op, nam de zondenlast op U en nam ze weg.
Geef aan ons, zwakke mensen,
de kracht om het kruis van het dagelijkse leven te dragen
en weer op te staan na ons vallen,
zodat wij aan de toekomstige generaties
het Evangelie van Uw reddende kracht mogen brengen.
Aan U, o Jezus, onze steun wanneer wij zwak zijn,
zij alle eer en glorie voor altijd.
A. Amen.
Allen: Onze
Vader ...
Stabat
Mater:
Zij zag Jezus voor de zonden
van zijn volk bedekt met wonden
van de wrede geseling.
Naar
Achtste Statie
|